THE 2-MINUTE RULE FOR بیماری پارکینسون در سالمندی

The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی

The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی

Blog Article

سموم:  قرار گرفتن در معرض برخی سموم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.

متاسفانه تا کنون برای از بین رفتن سلول‌ ها دلیل مشخصی به دست نیامده است. بیماری پارکینسون جزو شایع‌ ترین مشکلات دستگاه عصبی در افراد مسن می باشد و غالبا پس از ۵۰ سالگی بروز می نماید.

۴. تغییرات در راه‌رفتن: یکی از علائم اولیه این است که در هنگام راه‌رفتن، حرکت آزادانه‌ی بازوها متوقف و قدم‌ها کوتاه‌تر و راه‌رفتن دچار نوسان می‌شود.

همچنین توصیه می‌شود که یک قاشق غذاخوری از این گیاه را همراه با عسل و سرکه در هر وعده غذایی مصرف کنید تا علائم بیماری را در بدن خود کاهش دهند.

تعدادی از داروهای مختلف را می توان برای درمان پارکینسون استفاده کرد.

  اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.

تا سال ۲۰۲۲، هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون پیدا نشده است اما می توان پیشرفت آن را کنترل کرد. همچنین هیچ علت مشخصی برای ایجاد این بیماری وجود ندارد.

کار درمانی: در این روش ، متخصص می تواند قسمت ها و اندام هایی که اختلال در آن ها ، در زندگی روزمره شما اثر منفی گذاشته را شناسایی کرده و روی آن مسئله کار کنند به این ترتیب می توانید فعالیت های روزمره خود را به خوبی و بدون نیاز به دیگران انجام دهید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

حجامت یک روش درمانی موثر برای درمان پارکینسون است که می‌تواند تا حد زیادی عاقبت بیماری پارکینسون مرگ میشود؟ علائم بیماری را کاهش دهد. حجامت باعث می‌شود صفرا و سودا در بدن از بین برده شود و به درمان بیماری کمک می‌کند.

آموزش دادن به شخص مبتلا به پارکینسون و پرستار یا اعضای خانواده او

پارکینسونیسم همچنین ممکن است در افرادی دیده شود که به مشکلات عصبی دیگری نظیر آلزایمر، بیماری لویی‌بادی، بیماری کروتزفلد یاکوب، بیماری ویلسون و بیماری ھﺎﻧﺗﯾﻧﮕﺗون مبتلا هستند.

در این مرحله استقلال فرد مبتلا به پارکینسون کمتر می شود. در مرحله ۴، می توان بدون کمک ایستاد.

تاکنون هیچ گونه ‌آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی‌ های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.

Report this page